taxmaq

taxmaq
f.
1. İki şeyin uclarını bir-birinə keçirmək, ilişdirmək, yaxud bir şeyi başqa bir şeyə keçirmək. Kişi müştüyə taxmaq istədiyi papirosa sığal verirdi. M. C.. <Bəyim xala> . . bağırsaq kimi çözələnən rezin borunun bir ucunu su kranına taxıb asfaltı yuyurdu. İ. Hüseynov. // Sancmaq, ilişdirmək, keçirmək. Mən bir yolçu olub yoldan keçərkən; Qoparıb köksümə taxardım səni. H. C.. Taxır sinəsinə güldən, çiçəkdən; Açır süfrəsini bulaq başında. S. V..
2. Keçirmək. Qolbaq taxmaq. Barmağına üzük taxmaq. – <Suğra> güllü-çiçəkli krepdeşindən lap yeni dəblə tikilmiş uzun bir don, lak tufli geymiş, hətta sırğa da taxmışdı. M. Hüs..
3. Bir şeyi bir şeyin üstünə qoymaq, bənd etmək, ilişdirmək. Tahir sümük çərçivəli eynək taxmış ucaboy, buğdayısifət, qıvrımsaç alimi yaxşı xatırlayırdı. M. Hüs.. Bəzən Lətif işini qurtarıb qəlibçilər şöbəsinə gəlir, gözlük taxmış gənc metaləridənlərə . . sataşırdı. H. Seyidbəyli.
4. dan. Əyninə, əlinə keçirmək, geymək. Nəriman, sevinmiş kimi əlcəyi barmaqlarına taxdı. M. C.. <Çimnaz> . . . pambıqlı canlığını əyninə taxıb, qızına da . . paltarını dəyişməyi təklif elədi. Ə. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • taxılmaq — «Taxmaq»dan məch …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • taxma — «Taxmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üzük — 1. is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq. Brilyant qaşlı üzük. – Balaca bir qutudan <Səkinə> «Zvezda» markalı qızıl saat və zümrüd qaşlı bir üzük çıxartdı. M. İ.. Güldanə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qulp — is. Qabların və s. şeylərin əl tutan yeri, dəstəsi, sapı. Qazanın qulpu. Çaydanın qulpu. – <Musa kişi> nazik iplə kuzənin qulpuna bağlanmış tıxacı açdı. M. İ.. Onun sağ əli su ilə dolu vedrənin qulpundan . . tutmuşdu. Ə. Ə.. ◊ Qulp bağlamaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şiş — 1. 1. is. Bədənin hər hansı bir yerində əmələ gələn toxuma qabarması; ur. Üzdə şiş. Başda şiş. Qıçının şişi çəkilmək. – <Kişi:> Dirsəkdən yuxarı qolumda şiş əmələ gəldi. M. İ.. // tib. Hər hansı bir bədən üzvü toxumasının qeyri normal… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • diləmağ — (Dərbənd) nişanlamaq, nişan taxmaq. – Əli unun qızini uğluna dilədi. – Qız diləmişüg uğlumuzçün …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • mor — I (Cəbrayıl, Culfa) zəncir taxmaq üçün boyunduruğun ortasına keçirilmiş dəmir. – Öküz güc verdi, mor qırıldı (Cəbrayıl) II (Qarakilsə, Naxçıvan) yetişməmiş, kal (meyvə) Mor tut (Bərdə, Cəbrayıl, Xocavənd) – qonur tut. – Mor tut şirin olur… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • buruntaqlamaq — f. Heyvanın ağzına buruntaq taxmaq, buruntaq keçirmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cavahirat — is. <ər. «cəvahir» söz. cəmi> Qiymətli daşlar, daş qaş. Cavahirat taxmaq. Cavahirat mağazası. – <Odabaşı:> Hacı Kamyabın evində də cavahirat az deyildi. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”